کارکشته تر از روحانی در مساله هسته ای نداشته ایم. همان یک نفر را هم با سلام و صلوات یه جوری با منت بهمون قالب کردند که یادمون رفت میرحسین موسوی هم قرار بود همین کار رو بکنه. پس چرا فقط آن ها در حصرند؟ شاید چون آنها می خواستند علاوه بر حل مساله ی هسته ای - که از ابتدا به همین آسونی می تونست حل بشه یا اصن به وجود نیاد - مساله بشر را هم حل کنند.
ما چاره ای نداریم جز امیدواری به بهتر شدن اوضاع، اقتضای بشر بودنمونه. اما همین بودن موسوی در حصر نشون میده قرار نیست آبی از این آتش ِ جهانی برای ما گرم بشه. روز مبادا همان روزی ست که هیجان ناشی از بالارفتن سطح رفاه در زندگی هامون کورمون کنه و این آخرین فرصت ها هم از دست برن.
